هكلمكم انهارده عن الطريقه الذوقيه فى التعامل مع المعاق بصريا علشان منسببش ليه احراج ولا نجرحه
اولا الانسان المعاق مبيختلفش عننا كتير غير انه ربنا ممنش عليه بالبصر لكن كل حواسه بتبقى كويسه جدااااا وبالعكس كمان احسن مننا بمراحل لان سبحان الله ربنا بيعوضهم فى الحواس التانيه
يعنى لما نيجى نكلم معاق بصرى منعليش صوتنا زى ما كتير بيعملوا ظنا منهم ان المعاق البصرى مبيسمعش كويس بالعكس بيبقى سمعه كويس جداااااااا
ولما نتواجد فى مكان او غرفه مع معاق بصرى المفروض اول ما يدخل او اول ما احنا ندخل عليه الغرفه نعرفه بنفسنا مندخلش مره واحده ونقعد ساكتين وهو ميعرفش بوجودنا ونتكلم مره واحده هيتخض وكمان هيتحرج اوووى
لما نشوف معاق بصرى فى اى شارع وواقف قريب من سكه عربيات وحابين نساعده مش نعديه بالعافيه او نمسك ايده ونشده ونعديه نيجى جمبه وبصوت مش عالى ونقوله محتاج مساعده علشان منحرجوش ويمكن نلاقيه مش محتاج يعدى وواقف مستنى حد
ولو وافق اننا نعديه او نساعده منمسكش ايده وكأنه طفل صغير لا نسيبه هو اللى يتصرف لو يحب هو اللى يمسك ايدك اوك حابب بس انت توجهه ناحيه السكه اوك يعنى احنا هنساعده اه بس برضه نحاول منسببلوش حرج
لان المعاق اى كانت اعاقته بيبقى حساس شويه فى المواقف اللى بتحصل
ربنا يشفى جميع مرضى المسلمين
ربنا يبارك فيكي ويعطيكي الف عافية
عجبتني نقطة التعريف ومعاكي حق بطرحك للموضوع
بذات اعتقد ان اغلبنا احيانا ما بيعرف كيف بتصرف بذوق
وبدون ما نجرح الانسان المعاق
قولو الحمدالله يابنات على نعمة النظر
والله يشفي مرضانا ومرضى المسلمين يارب
بوركتي غاليتي
شكرا غاليتى موضوعك قيم ومفيد